Απάντηση του Ανδρέα Μουντούρη σε άρθρο του ΒΒC. Και σχολιασμός από πνευματικούς ανθρώπους, μέσου του Face Book.

Ένα κείμενο αφιερωμένο στην Αρχαία Ελλάδα, όμως όχι και τόσο κολακευτικό, δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα του BBC. Ο αρθρογράφος   και καθηγητής της Οξφόρδης Armand d 'Angour εγείρει μια σειρά ερωτημάτων και προσπαθεί να αποσαφηνίσει, τι από όλα αυτά, για τα οποία θαυμάζουμε τους Αρχαίους Έλληνες είναι αληθινό, ποιοι από τους Αρχαίους θρύλους υπήρχαν και ποιοι ήταν απλώς μύθοι, τι από την κληρονομιά μας είναι τελικά δικό μας και τι είναι αποκύημα της «πολύχρωμης φαντασίας» μας. Υπήρχε ο Όμηρος; Μήπως ο Πυθαγόρας αντέγραψε από άλλον το γνωστό θεώρημα; Πόσο  οι Σπαρτιάτες ήταν Σπαρτιάτες; Μήπως ο Μέγας Αλέξανδρος δεν ήταν Μέγας αλλά ένας κοντός παρορμητικός μέθυσος με ενοχλητική φωνή; «Ποια ήταν η προέλευση όλων αυτών των ιδεών» ; αναρωτιέται ο αρθρογράφος.

Ανδρέας Μουντούρης : " Αίσχος και μόνο αίσχος ! Η ημιμάθεια τελικά, είναι χειρότερη από την αμάθεια" ! Αυτό Μαρία μου τα λέει όλα ... όμως, ας μην τα ρίχνουμε όλα στην ημιμάθεια. Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης που ζούμε, όπου η αγορά έχει κορεσθεί και τα μέσα παραγωγής έχουν συγκεντρωθεί στα χέρια των ολίγων ... το «αρχαίο αθάνατο ελληνικό πνεύμα» μπαίνει εμπόδιο στα σχέδια της πλουτοκρατίας των ισχυρών, γι' αυτό συχνά - πυκνά εμφανίζονται κατά καιρούς οι ξένοι ειδικοί, με σκοπό να απαξιώσουν και να αλλοιώσουν την ιστορία μας, λες και στον τόπο αυτό, δεν υπάρχουν διακεκριμένοι Έλληνες επιστήμονες και ειδικοί, να δώσουν απαντήσεις. ... Ίσως ορισμένοι ισχυριστούν, πως  οι Έλληνες ιστορικοί, για πατριωτικούς και συναισθηματικούς λόγους δεν είναι αντικειμενικοί, ... όμως, υπήρξαν και υπάρχουν και σήμερα χιλιάδες ξένοι επιστήμονες και ειδικοί, που εκφράζονται με τα πιο κολακευτικά σχόλια για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό μας ... κι εμείς, γιατί να πιστέψουμε στους όψιμους επικριτές μας ; ... Ο φίλος ο Στάθης, σ' ορισμένα θέματα έχει δίκιο. Πριν από τους Έλληνες υπήρξαν αρχαιότεροι λαοί, όπως οι Βαβυλώνιοι, οι Αιγύπτιοι, οι Ασσύριοι κ.λπ., οι οποίοι ανέπτυξαν σπουδαίους πολιτισμούς, τους οποίους κανείς και δεν αμφισβητεί .... Οπωσδήποτε, η ιστορία μας έχει και τα μελανά της σημεία, το παράξενο θα ήταν, να μην τα είχε. Είναι αλήθεια, πως, ο Μέγας Αλέξανδρος προς το τέλος της ζωής του, έγινε αλαζόνας και βίαιος. Με τα ίδια του τα χέρια σκότωσε τον καλύτερό του φίλο τον Κλείτο, που στον Γρανικό ποταμό του είχε σώσει τη ζωή ... Έχει γίνει αποδεκτό, πως όλοι οι μεγάλοι της ιστορίας, όλοι οι μεγάλοι δημιουργοί, δεν έχουν μόνο προτερήματα, έχουν  και πολλά ελαττώματα, όλοι κουβαλούν μια σπάνια τρέλα μέσα τους, που αν, δεν την κουβαλούσαν σίγουρα δε θα γινόταν μεγάλοι .... " Όταν αποκτάς δύναμη, δόξα και εξουσία / φτάνεις στην ιδιοτέλεια και στην αλαζονεία.  Όλοι κάνανε λάθη της ιστορίας οι μεγάλοι, / αρκεί τα λάθη αυτά νά 'ναι ασήμαντα μικρά / και να είναι περισσότερα εκείνα τα σωστά" (Μερικοί στίχοι απ' το ποίημά μου " Η Γαλλική Επανάσταση", ποίημα 360 στίχων). ... Ο Χαρίλαος Τρικούπης κατηγορήθηκε, όσο κανείς άλλος, γιατί ευνόησε τους χρυσοκάνθαρους του πλούτου ( Συγγρός, Σκυλίτσης, Ζωγράφος κ.ά. ), επειδή άφησε αφορολόγητο το μεγάλο κεφάλαιο και επιβάρυνε με σκληρή φορολογία τους αγρότες και τη μεσαία αστική τάξη ... κι όμως, με την πολιτική του αυτή ο Τρικούπης έβαλε τις βάσεις, για την εκβιομηχάνιση της χώρας και την ανάπτυξη της ναυτιλίας μας .... η Ελλάδα, ακόμη και σήμερα, είναι η πρώτη ναυτική δύναμη στον κόσμο, κι αυτό το οφείλει στην πολιτική Τρικούπη ... O Κωστής Παλαμάς δεν πίστευε τόσο σε ιδεολογίες, αλλά σε ισχυρές προσωπικότητες με οράματα κι αποφασιστικότητα ... Δε νομίζω, όπως είπε ο Στάθης, πιο πάνω, πως αν γνωρίζεις πολύ καλά την ιστορία σου, κλείνεσαι στο σκοταδισμό ... εγώ, πιστεύω το αντίθετο, αρκεί, όταν μελετάς την ιστορία, να έχεις το πνευματικό υπόβαθρο και την κριτική ικανότητα, για να κατανοείς αυτά που διαβάζεις ... έπειτα, επειδή όσοι συγγράφουν την ιστορία δέχονται επηρεασμούς (ιδεολογικούς, θρησκευτικούς, προσωπικούς κ.λπ. ), αν είναι δυνατόν, όταν φυσικά θέλουμε να γνωρίσουμε την αλήθεια, να διαβάζουμε περισσότερες ιστορίες και να διασταυρώνουμε τις πληροφορίες. .... Αν, δεν έχουμε τη θέληση ή το χρόνο να το κάνουμε, τότε, ας μην βιαζόμαστε να βγάζουμε συμπεράσματα, στα λόγια του κάθε φιλόδοξου ή καλοπληρωμένου συγγραφέα .....

Φρόσω Χαραλάμπους Θερμά Συγχαρητήρια Ανδρέα μου! Το κοινοποιώ πάραυτα στη σελίδα μου!!!!!! Καλό απόγευμα, εξαιρετικέ συγγραφέα, ποιητή και φίλε μου! Με τιμά πραγματικά, η φιλία σου!!!

Αλίκη Ματσικούδη Υπάρχουν τόσες σκοπιμότητες πίσω από τις πράξεις των ανθρώπων, Ανδρέα μου, που, όσο κι αν ψάξεις την αλήθεια δε θα τη βρεις εύκολα. Η ζωή, με όλες τις στρεβλώσεις που υφίσταται, έχει γίνει πολύ περίπλοκη και οι άνθρωποι, ακόμη και οι πιο καλοπροαίρετοι, αρχίζουν να αμφιβάλουν για τη γνησιότητα των πάντων. Έχεις δίκιο, λοιπόν, που μιλάς για διασταύρωση πληροφοριών!

Γιώργος-Παναγιώτης Μίσιος Καλησπέρα σας κύριε Μουντούρη, Πολλές φορές δεν γράφουν ορισμένοι για να βάλουν σε μία κόλλα χαρτί τα συμπεράσματά τους μετά από μελέτη ενός θέματος, Αλλά δημοσιεύουν μία φυλλάδα που με την ηλιθιότητα του περιεχομένου της μπορεί να τραβήξει την προσοχή και ν’ ακουστεί, γιατί είναι μέλος ενός ιδρύματος περιωπής. Μιλάει και κρίνει την Ιστορία μιας χώρας, που έχει δώσει στον λόγο του το 80% των λέξεων, που χρησιμοποιεί…………

Γιώργος-Παναγιώτης Μίσιος Και είναι υπό συζήτηση, για το αν πριν από τον Ελληνικό πολιτισμό προηγήθηκαν Σύριοι ή Βαβυλώνιοι. Πριν ο Όμηρος γράψει Ιλιάδα και Οδύσσεια χρειάστηκαν 10.000  χρόνια , τουλάχιστον, για να φτάσει η γλώσσα μας σ’ αυτό το σημείο.........

Ανδρέας Μουντούρης Αλίκη μου καλημέρα ! Σ' ένα blogs της περιοχής μου διάβασα το κατάπτυστο άρθρο του καθηγητή της Οξφόρδης και για να είμαι ειλικρινής δεν είχα καμιά πρόθεση ν' απαντήσω, γιατί τέτοια αχρεία γραπτά κείμενα δεν πρέπει καν, να τα σχολιάζουμε ... είναι σαν    να τα αξιολογούμε ... όμως, είναι ανάξια και να τα φτύσουμε ... Έχω μελετήσει περισσότερες από 10.000 σελίδες ιστορίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου κι άλλες 100.000 περίπου σελίδες της αρχαίας ελληνικής ιστορίας, παρ' ότι δεν είμαι ιστορικός και ούτε καν φιλόλογος ... θα μπορούσα λοιπόν, να μιλάω και να δίνω απαντήσεις, για μέρες και για μήνες ακόμη, όμως δεν πρόκειται να το κάνω, γιατί απλούστατα δε χρειάζεται ... όλη η ανθρωπότητα γνωρίζει για το "Αθάνατο Ελληνικό Πνεύμα" ... Σ' όλες τις χώρες του κόσμου και σ' όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης διδάσκεται η αρχαία ελληνική ιστορία ... αλλά κι ο απίθανος αυτός κι ανεκδιήγητος καθηγητής της Οξφόρδης το γνωρίζει και μάλιστα πολύ καλά ... το γνωρίζει απ' τα μάρμαρα του Παρθενώνα, με τα οποία κοσμούν παράνομα το μουσεία τους ... Ειλικρινά Αλίκη μου, δεν θα ήθελα καν να σχολιάσω ... όμως θλίβομαι, όταν βλέπω νέους ανθρώπους και μάλιστα μορφωμένους, υποτίθεται το μέλλον της χώρας μας, να συμφωνούν και να επιδοκιμάζουν αμέσως και με "ελαφρά τη καρδία", τον κάθε ανθέλληνα ... γιατί, περί τοιούτον πρόκειται κι όχι για αληθινό και σοβαρό επιστήμονα .... Αν ο Αλέξανδρος, που για την εποχή του διέθετε την αρίστη ανατροφή και μόρφωση, που ε κοσμείτο από πλήθος αρετών, που στα 33 του χρόνια κατέκτησε ολόκληρο τον κόσμο, δεν ήταν "Μέγας", τότε ας μας δώσει ο απίθανος αυτός καθηγητής τον ορισμό του μεγάλου ... Και δεν κατάκτησε ο Αλέξανδρος τον κόσμο, για να τον υποδουλώσει και να γίνει ο δυνάστης του .... ο ίδιος εξήγησε τον λόγο : "Μακεδόνες, τους έλεγε, παντρευτείτε Ασιάτισσες κι εγώ θα προικίσω τις συζύγους σας, γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος, για να έχει μέλλον η κατάκτησή μας, για να σβήσουμε την μνησικακία, τα μίση, την επιθυμία για εκδίκηση ... μία μόνο πατρίδα, ένας μόνο βασιλιάς, ένας μόνο λαός, κι αυτός ελεύθερος, οι πολίτες όλοι ίσοι έναντι των νόμων και κυρίως ελεύθεροι ... όχι δούλοι των ηγεμόνων κι οι ηγεμόνες δούλοι του βασιλιά, άλλωστε σ' αυτό διαφέρουμε απ' τους βαρβάρους, είμαστε λαός ελεύθερων πολιτών ! .... Μήπως, ο Αλέξανδρος δεν ήταν Μέγας ... τάχα, αναρωτιέται ο Άγγλος καθηγητής, αλλά μέθυσος και βίαιος ... Οι αχρείοι ... πως προσπαθούν να γεννήσουν την αμφιβολία .... Όμως, εδώ φίλοι μου δε θα σωπάσω, θα του απαντήσω : Το τελευταίο μέρος της ζωής του Αλεξάνδρου, είναι ίσως το πιο περίπλοκο και το πιο δύσκολο στην ερμηνεία του, γιατί περιέχει πολλά αποσπάσματα τα οποία ακόμα και στις ιστορικές πηγές εμφανίζονται ελάχιστα σαφή, όπως η πυρπόληση της Περσέπολης, ο θάνατος του Κλείτου του Μέλανα και οι δύο συνομωσίες : Εκείνη στην οποία εμπλέκεται ο Φιλώτας ο γιος του Παρμενίωνα κι η άλλη των "Βασιλικών παίδων". .... Και ο Καλλισθένης, ο ιστορικός που ακολούθησε τον Αλέξανδρο στην εκστρατεία ; Ικανός με την πένα, χωρίς αμφιβολία, αν και με κάπως μειωμένη κριτική ικανότητα, ποιος ξέρει, πως τα κατάφερνε σ' εκείνους τους δύσκολους τόπους, ανάμεσα σ' εκείνους τους άγριους λαούς και μέσα στις μηχανορραφίες εκείνης της κινούμενης, άστατης κι επικίνδυνης, Αυλής, να γράφει με ακρίβεια κι αντικειμενικότητα όλη αυτή την ιστορία .....

Ανδρέας Μουντούρης Φίλοι μου αγαπημένοι, εμένα δε μ' ενδιαφέρει, ειλικρινά σας το λέω, αν υπήρξε ο Όμηρος ... αν αυτός έγραψε την Ιλιάδα και την Οδύσσεια. Η αλήθεια είναι, ότι δεν γνωρίζουμε πολλά για κείνον, άλλωστε πολλές πόλεις ερίζουν για την καταγωγή του. ... Όμως, σημασία για μένα έχει, πως ο Όμηρος υπάρχει στο μυαλό και στη συνείδηση όλων των Ελλήνων !!! ... Πως τα έπη του έχουν γραφτεί στην ελληνική γλώσσα και πως αποτελούν στους αιώνες το πρότυπο της παγκόσμιας επικής ποίησης !!! ... Με ικανοποιεί το γεγονός, που ο Όμηρος είναι ο "έρωτας" των μεγαλύτερων ποιητών του κόσμου !!!

Ανδρέας Μουντούρης Φίλε μου, Γιώργο Μίσιε, σ' αυτά που λες δεν έχεις κι άδικο ... απλά, υπάρχουν γεγονότα, που ιστορικά δεν είναι τεκμηριωμένα. .... Οι ιερείς της Αιγύπτου, στα 600 π. Χ. , είπαν στον Σόλωνα, ότι ήσαν οι Έλληνες που έδιωξαν οι Άτλαντες από τη Μεσόγειο, 9.000 χρόνια πριν από τότε και 12.000 χρόνια πριν από σήμερα .....

Αλίκη Ματσικούδη Υποκλίνομαι ,Ανδρέα μου, μπροστά στην εμβρίθεια των ιστορικών σου γνώσεων! Δικαιολογημένη κι η αγανάκτησή σου. Όμως, τα κίνητρα των κακόβουλων σχολίων εις βάρος της χώρας μας σκοτεινά. Δυστυχώς, πολλοί μας επιβουλεύονται για διάφορους λόγους. Σε αντιδιαστολή, βέβαια, είναι και πολλοί που μας επαινούν. Ας κρατήσουμε τα καλά και ας φροντίσουμε, κι εμείς από τη μεριά μας, να δείχνουμε προς τα έξω μια καλή εικόνα γιατί τελευταία εμφανιζόμαστε διχασμένοι και απαθείς δέκτες.