Ποίηση : Ανδρέα Μουντούρη - "Μη θεωρείς την καλοσύνη αδυναμία"

Άνθρωπε βλέπεις το ποτάμι

μα, δε γνώρισες τις πηγές του.

 Δε δόθηκε ποτέ στο μάτι σου

η ευκαιρία, να δει το ποτάμι

στην απλή κατάσταση του ρυακιού.

 Έτσι κι εμένα, κανένα μάτι

δε θα με δει αδύναμο, γιατί

αδύναμος εγώ, ποτέ μου δεν υπήρξα !

 Μη θεωρείς την καλοσύνη αδυναμία

ούτε και τις ευαισθησίες μου …

Έχω ευσυγκίνητη καρδιά το ξέρω,

ακόμη κι ο απλός λόγος, αν ειπωθεί

ευγενικά και με δόσεις αλήθειας, μπορεί

μέχρι δακρύων, εμένα ναι, να συγκινήσει !

Πόσες φορές στεγνές καρδιές

δεν με περιφρόνησαν φρικτά

γι’ αυτό μου το ελάττωμα …

 Οι αδύναμες στεγνές καρδιές

χάρη στην οικονομική τους θέση,

νιώθουν τόσο περήφανες,

ώστε να τους επιτρέπεται  σε

πειρασμούς να υποκύπτουν …

Κι εγώ κάθε φορά τους δείχνω, πως

ένα γερό και ευφάνταστο μυαλό ,

μπορεί ν’ ασκήσει την επιρροή του

πάνω στο άξεστο πνεύμα των υπεροπτών,

 ακόμη κι αν νομίζουν, πως στα χέρια τους

το χρήμα ,  είναι όπλο ισχυρό  !

Ανδρέας Μουντούρης.