ο συνδετικός κρίκος, ανθρώπων κοινωνίας.
Αυτή εξανθρωπίζει κι εξευγενίζει τη ψυχή
διώχνει από την καρδιά μας το μίσος, τη χολή …
Εξαφανίζει τις μικρότητες και τις αδυναμίες,
ατρόμητους μας καθιστά, έτοιμους για θυσίες.
Τον άνθρωπο κάνει ικανό, ψηλά να κρατηθεί,
σε ανώτερες μορφές ζωής, να ολοκληρωθεί.
Την αγάπη την ορίζει η ανιδιοτέλεια,
απόλυτη αφοσίωση, στου κόσμου την εντέλεια.
Υπομένει στερήσεις, δεν προβάλλει απαιτήσεις,
φτάνει στην αυτοθυσία, κατακτά την ευτυχία.
Η αρμονική συμβίωση, την αγάπη έχει πηγή,
μέσο για ευημερία υλική, πνευματική.
Χωρίς αγάπη δεν υπάρχει ανθρωπισμός,
είναι για όλους, ισχυρότατος ψυχικός δεσμός.
Η αγάπη εκδηλώνεται με τον ανθρωπισμό,
τον έρωτα, την ευσπλαχνία και τον αλτρουισμό.
Με την φιλανθρωπία, τη φιλία την αδελφοσύνη,
μ’ ευσπλαχνία, συμπαράσταση κι ελεημοσύνη.
Η αγάπη είναι ένα δέντρο, που όσο μεγαλώνει, τόσο
μεγαλώνουν και τα κλαδιά του, για να σκεπάζουν όλα τα ελαττώματα των άλλων,
ώστε να βλέπεις μόνο τα προτερήματά τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου